سکینه محمدی آشتیانی از سال 1384 در زندان تبریز روز و شب را به سختی سپری می کند. او به اتهام گناه ناکرده زنای محصنه به سنگسار محکوم شده است. سکینه در تاریخ 25/2/1385 بر اساس حکم صادره از شعبه 101 دادگاه جزایی اسکو (آذربایجان شرقی) تحت شماره 27/2/85- 114 به اتهام داشتن رابطه نامشروع با آقایان ناصر و سید علی به تحمل نود و نه ضربه شلاق تعزیری محکوم می گردد . حکم صادره پس از قطعیت به اجرای احکام ارسال و مجازات مقرر در دادنامه صادره اجرا می شود . در تاریخ 19/6/1385 در حالی که موضوع دادنامه صادره فوق الذکر دارای اعتبار امر مختومه گردید، موضوع پرونده مجددا در شعبه ششم دادگاه کیفری استان آذربایجان شرقی، مجددا به تبع پرونده قتلی مورد رسیدگی قرار می گیرد. قضات شعبه ششم دادگاه کیفری استان، این بار اتهام زنای محصنه را منتسب به موکله نموده و بدون آنکه ادله اثبات دعوی پیرامون این اتهام بر مجرمیت سکینه طبق ماده 83 به بعد قانون مجازات اسلامی وجود داشته باشد و علیرغم انکار وی درآخرین جلسه دادرسی و دفاع خود مبنی بر اینکه تمام مطالب گذشته را به کذب عنوان نموده بود، دادگاه صرفا با استناد به علم قاضی حکم به سنگسار این زن بی پناه صادر می نماید. این در حالی است که اولا- سکینه محمدی طبق دادنامه شماره 27/2/85-114 در شعبه 101 دادگاه جزایی اسکو به اتهام داشتن رابطه نامشروع به تحمل 99 ضربه شلاق محکوم گردیده بود و چون تا زمان عدم نقض حکم صادره، نمی توان اتهام دیگری در رابطه با یک موضوع به متهم تفهیم نمود، دادنامه صادره به قوت خود باقی بوده و تحت تعقیب قرار دادن دوباره سکینه فاقد وجاهت قانونی بوده و می باشد. ثانیا- دو نفر از پنج نفر مستشار شعبه ششم دادگاه کیفری استان به نام های آقایان کاظمی و حمدالهی عقیده بر برائت سکینه داشته و صراحتا در حکم صادره اعلام می دارند که:« در پرونده متهمه نسبت به جرم زنای محصنه هیچ دلیل اثباتی شرعی و قانونی وجود ندارد و قرائن و شواهد موجود در پرونده هم طرق متعارف تحصیل علم نیستند » بنابراین با توجه به ابهاماتی که در پرونده وجود دارد ، سکینه مستحق مرگ آن هم از طریق سنگسار نیست مضافا به اینکه دو نفر از مستشاران شعبه عقیده بر برائت سکینه دارند
سکینه محمدی دو مرتبه درخواست عفو و بخشش داده و اعلام کرده است که دو فرزند یکی دختر و یکی پسر دارد که آنها در خارج از زندان منتظر او هستند و همچنین بارها گفته است که بی گناه بوده است و اگر عملی خلاف شئونات اسلامی مرتکب شده، توبه کرده و از کرده خود که صرفا رابطه نامشروع بوده است پشیمان است و حال هر لحظه امکان دارد که این زن سنگسار شود
صرفنظر از ایراداتی که در ماهیت پرونده وجود دارد که اجرای حکم سنگسار را با مشکل جدی مواجه می کند. به دلیل اهمیت و ارزش جان آدمی درمقام درخواست عفو و بخشش، خطاب به ریاست قوه قضاییه، ریاست دادگستری کل استان آذربایجان شرقی و اعضای کمیسیون عفو، تخفیف و تبدیل مجازات نامه ای نوشته و در خواست توقف اجرای حکم سنگسار و تبدیل آن به مجازات دیگری که موکل به زندگی و جامعه برگردد را نموده ام. و امیدوارم هرچند درخواست عفو و بخشش خانم محمدی دو مرتبه مطرح مردود اعلام شده است این بار به دلایلی که مرقوم گردید عفو و بخشش سکینه مورد توجه مسئولین قرار گیرد. بدیهی است در خصوص اینگونه موارد ، ریاست وقت قوه قضاییه حضرت آیت الله شاهرودی بارها درخواست تبدیل سنگسار محکومین را به شلاق از مقام معظم رهبری نموده بودند که معظم له با درخواست ریاست محترم قوه قضاییه موافقت کرده و بدین نحو جان یک انسان از مرگ رها گشته است امید است که اینگونه لطف و عنایت اسلامی مشمول حال موکله نیز قرار گیرد
امروز دست ياري به سوي همه مردم دنيا دراز ميکنيم. پنج سال است که بدون مهر مادري و با ترس و وحشت زندگي ميکنيم. آيا دنيا آنچنان ظالم است که ميتواند اين فاجعه را ببيند و راحت از آن عبور کند ؟
ما فرزندان سکينه محمدي آشتياني هستيم. فريده و سجاد محمدي آشتياني. از سنين نوجواني با اين درد آشنا شديم که مادرمان در زندان است و ما منتظر يک فاجعه نشسته ايم. راستش کلمه سنگسار٬ به خودي خود چنان ترسناک است که ما سعي ميکنيم هيچگاه از آن استفاده نکنيم. ما ميگوييم٬ مادرمان در خطر است٬ مادرمان ممکنست کشته شود و مادرمان از همه انتظار دارد کمکش کنند.
امروز که تقريبا همه راهها به بن بست رسيده و وکيل مادرمان ميگويد وضع مادر ما خطرناک است٬ به شما متوسل ميشويم. به مردم دنيا متوسل ميشويم٬ فرق نميکند رنگ پوستشان چيست و يا در کدام کشور و شهر زندگي ميکنند٬ به شما مردم ايران٬ به همه کسانيکه درد و زخم اينرا چشيده اند که کشته شدن يک عزيز خانواده چقدر وحشتناک است٬ متوسل ميشويم. کمک کنيد مادر ما به خانه برگردد!
ما به ويژه دست ياري بسوي ايرانيان در همه جاي دنيا دراز ميکنيم. کمک کنيد اين کابوس متحقق نشود. کمک کنيد مادر ما نجات پيدا کند. واقعا توضيح دادن لحظه ها و ثانيه هاي زندگي ما بسيار سخت است. کلمات در مقابل اين وحشت ٬ گويايي خود را از دست ميدهند...
کمک کنيد مادر ما نجات يابد. نامه بنويسيد و از مقامات بخواهيد او را آزاد کنند. بگوييد که او هيچ شاکي خصوصي ندارد و کاري نکرده است. مادر ما نبايد کشته شود. آيا اين حرف را کسي هست بشنود و به ياري ما بشتابد.
فريده سجاد فرزندان سکينه محمدي آشتياني
Death by stoning imminent for Iranian woman, attorney says
(CNN) -- Sakineh Mohammadie Ashtiani, a mother of two, is waiting to die in Iran by a method of execution described by her lawyer as "barbaric" -- stoning.
She will be buried up to her chest, deeper than a man would be, and the stones that will be hurled at her will be large enough to cause pain but not so large as to kill her immediately, according to an Amnesty International report that cited the Iranian penal code.
The 42-year-old woman from the northern city of Tabriz was convicted of adultery in 2006, and her execution is imminent, said prominent human rights lawyer Mohammad Mostafaei.
Ashtiani was forced to confess after being subjected to 99 lashes, Mostafaei said Thursday in a telephone interview from Tehran.
She later retracted that confession and has denied wrongdoing. Her conviction was based not on evidence but on the determination of three out of five judges, Mostafaei said. She has asked forgiveness from the court but the judges refused to grant clemency.
Iran's supreme court upheld the conviction in 2007.
Mostafaei believes a language barrier prevented his client from fully comprehending court proceedings. Ashtiani is of Azerbaijani descent and speaks Turkish, not Farsi.
The circumstances of Ashtiani's case make it not an exception but the rule in Iran, according to Amnesty International, which tracks death penalty cases around the world.
"The majority of those sentenced to death by stoning are women, who suffer disproportionately from such punishment," the human rights group said in a 2008 report.
On Wednesday, Amnesty made a new call to the Iranian government to immediately halt all executions and commute all death sentences. The group has recorded 126 executions in Iran from the start of this year to June 6.
"The organization is also urging the authorities to review and repeal death penalty laws, to disclose full details of all death sentences and executions and to join the growing international trend towards abolition," the statement said.
In Washington, the State Department criticized the scheduled stoning, saying it raised serious concerns about human rights violations by the Iranian government.
"We have grave concerns that the punishment does not fit the alleged crime, " Assistant Secretary of State P.J. Crowley said Thursday. "For a modern society such as Iran, we think this raises significant human rights concerns."
Calling Iran's judicial system "disproportionate" in its treatment of women, Crowley said, "From the United States' standpoint, we don't think putting women to death for adultery is an appropriate punishment."
Human rights activists have been pushing the Islamic government to abolish stoning, arguing that women are not treated equally before the law in Iran and are especially vulnerable in the judicial system. A woman's testimony is worth half that of a man.
Article 74 of the Iranian penal code requires at least four witnesses -- four men or three men and two women -- for an adulterer to receive a stoning sentence, said Mina Ahadi, coordinator for the International Committee Against Stoning. But there were no witnesses in Ashtiani's case. Often, said Ahadi, husbands turn wives in to get out of a marriage.
Mostafaei said he could not understand how such a savage method of death could exist in the year 2010 or how an innocent woman could be taken from her son and daughter, who have written to the court pleading for their mother's life.
The public won't be allowed to witness the stoning, Mostafaei said, for fear of condemnation of such a brutal method. He is hoping there won't be an execution.
Mostafaei, who himself did jail time in the aftermath of the disputed presidential elections in June 2009, said he realizes the risk of speaking out for Ashtiani, for fighting for human rights. But he doesn't let that deter him.
He last saw Ashtiani five months ago behind bars in Tabriz. Since then, he said, he has been searching for a way to save her from the stones.
No comments:
Post a Comment