شمعی را که جمهوری اسلامی ،با اعدام انسانها خاموش میکند، روشن نگاه می داریم!

شنبه 8 ژانویه 2011 ساعت 16.30،هوی مارکت ،کنار پل دویتز.

زینب صارمی عزیز، صدای گریستن تو رادرپشت دیوار اوین شنیدیم!

گرد هم آیی برروی پل مرکزی شهر کلن،پل دویتز، با دردست داشتن شمع، علیه اعدام،علیه جمهوری اسلامی !

می باید ،جهان را برای دفاع از زندانیان، به ویژه زندانیان سیاسی ،عقیدتی ،امنیتی ،زنان وکودکان و.. محکوم به اعدام در جمهوری اسلامی،در سراسر ایران، به یاری طلبید.

لطفا در صورت امکان شمعهای باطری دار ، ویا سر پوشیده به همراه داشته باشید!

در صورت نامساعد بودن هوا،بعد از تجمعی کوتاه بر روی پل، شمعهای باطری دار به تعداد زیاد،همراه با عکسها در کنار هم بر روی پل قرار داده میشود وگردهم آیی در کنار پل دویتز،در هوی مارکت،ادامه می یابد.

ویژگی این شرایط برای مدافعان حقوق بشر:

اعتراض وسیع ما به اعدامهای انجام شده برای بالا بردن هرچه بیشتر هزینه حیثیتی این جنایات برای جمهوری اسلامی، در جهان به هم پیوسته امروز، راهی موثر برای دفاع از سایر محکومان به اعدام،مانند حبیب لطیفی،حسین خضری، از هموطنان کرد ویاجعفر کاظمی و علی آقایی و...، است، آن هم در شرایطی که رژیم اسلامی تلاش دارد تا توجه بین المللی بر مساله نقض خشن حقوق بشر در ایران را فقط بر مسایلی مانند روزنامه نگاران آلمانی در بند در ایران ویا خانم سکینه آشتیانی محدود نگاه دارد.

نکته مهم آن که در اعدام علی صارمی،علی اکبرسیادت و16 هم میهن بلوچ ، حتی رعایت نسبی "قوانین" جاری مربوط به این مجازات وزمینه سازی های رایج رژیم در این موارد ،نظیر استناد به اعترافات بی اعتبار در زیر فشار گرفته شده در مورد عملیات مسلحانه و ابلاغ حکم اعدام و..نیز دیگربه چشم نمی خورد،که می باید در خبررسانی ها برآن تاکید داشت!

جمعیت دفاع از زندانیان سیاسی ایران/کلن 13 دی 1389

باپشتیبانی فعال وهمکاری: جمعیت دفاع از حقوق بشرکرد/کلن ،حامیان مادران پارک لاله ایران/کلن،جمعیت پشتیبانی از مبارزات دموکراتیک مردم ایران/کلن،کمیته جمعی از ایرانیان نوردراین و ستفالن/کلن واسن،کانون رهاورد-آخن،خانه همبستگی مهر-کلن وانجمن پویا برای حمایت از جامعه مدنی ایران ومشارکت مردمی/کلن.

با سپاس از تمامی دوستان وتشکلهای دیگری که با وجود عدم تماس وهماهنگی با آنها، به علت کمی وقت ،مانند همیشه در این مراسم شرکت ویا به هر شکل از آن پشتیبانی می کنند.

***************************************************.

زینب صارمی عزیز ،صدای گریستن تو رادر پشت دیوار اوین شنیدیم !

برای زینب که تاصبح روز28 دسامبر ،2010،سراسر شب در پشت دیوار اوین گریست تاشاید پدرش علی صارمی در آخرین لحظات زندگی صدای او را بشنود،

در محکومیت اعدام علی صارمی، زندانی سیاسی63 ساله که جمهوری اسلامی، برای اعدام ناگهانی او در 28 دسامبر2010 حتی،مانند موارد دیگر،زحمت پرونده سازی در مورد" فعالیتهای مسلحانه" ویا" رعایت قانونیت" ، ابلاغ حکم اعدام، و.... را نیز به خود نداد،او را به عنوان بردن به نزد پزشک زندان از سلول بردند! برای اعدام

در محکومیت اعدام علی اکبرسیادت که،در یک روند پنهان دستگیری ،شکنجه ومحاکمه، به اتهام جاسوسی،مانند انبوهی از هموطنان وهم سرنوشتانش در سالهای اخیر، به ناگاه در28 دسامبر 2010 اعدام شد، اتهامی که حتی در صورت اثبات، در اکثر کشورهای دنیا کسی را به خاطر آن اعدام نمی کنند،

در محکومیت اعدام 16 هم میهن بلوچ که در اعدامهایی آشکارا انتقامی وبدون هیچگونه دخالت در عملیات وحشیانه بمب گذاری گروه جندالله در ماه گذشته،به این دلیل ساده که در آن زمان مدتها بوده که در زندان بوده اند!، درطول 2هفته و در، 3مر حله اعدام شده اند،آخرین آنها بهمن ریگی بود،

در محکومیت اعدام وحشیانه شهلا جاهد،

ودر دفاع از همه محکومین به اعدام در زندانهای جمهوری اسلامی که در آستانه مرگند،نظیر هموطن کرد حبیب لطیفی و.. ودر محکومیت مجازات اعدام وجمهوری اسلامی ،دگر باره و این بار با دردست داشتن شمع گرد هم می آییم!.

شمعی را که جمهوری اسلامی با اعدام انسانها خاموش می کند، روشن نگاه می داریم!